Αγάπη (Mirabai)

Αν με καθημερινά λουτρά στη θάλασσα,
θα ήταν ευκολότερο να πλησιάσω το Θεό,
αμέσως θα γινόμουνα μια φάλαινα,
μέσα στα βαθιά νερά.
Αν, τρώγοντας βλαστάρια και καρπούς,
θα μου εμφανιζότανε,
θα προτιμούσα να γινώ κατσίκα στους αγρούς.
Εάν τα κομπολόγια βοηθούσαν ν'αποκαλυφθεί,
θα έκανα τις προσευχές μου με χάντρες σαν μαμούθ.
Αν, προσκυνώντας πέτρινα ομοιώματα,
τον έφερνα κοντά μου,
θα λάτρευα με υποταγή κάθε βουνό με πέτρες.
Αν, όποιος πίνει γάλα αγνό,
βοηθούσε να τον συναντήσει,
θα τον γνώριζαν τα μωρά,
καθώς και τα μοσχάρια.
Αν βρίσκεται με τον θεό όποιος γυναίκα αφίνει,
χιλιάδες θα προτίμαγαν να γίνονταν ευνούχοι.
H Mirabai όμως γνωρίζει πως στο Θεό κανείς δεν φτάνει,
παρά με την Αγάπη, και μόνο την Αγάπη.

Η MIRABAI ήταν Ινδή πριγκίπισσα, που έζησε πριν πολλούς αιώνες σαν αναχωρητής,
σε μια εποχή που αυτό ήταν αντρικό...προνόμιο.