Φυγή (Πέτρος Βενέτης)

Μόνος σ' ένα αδειανό τραπέζι
μ' άδειο φως
και γύρω τοίχοι.
Η σκέψη μου γυρνάει σε κύκλους
ακαθόριστους
κυνηγημένη από φωνές
απόκοσμες.
Κι ανήσυχη η ψυχή μου
όλο ζητάει να βγει
και ν' ανακατευτεί
μ' άλλα κοπάδια από ψυχές
πέρ' από τ' άδειο μου τραπέζι.